کد مطلب:36350 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:17

گنجینه پرسمان » اعتقادات

شفيع كيست و شفاعت چيست ؟

شفاعت ، دو گونه معنا مي شود كه يك معنا صحيح و ديگري غلط است . شفاعت به معناي غلط آن است كه گناهكار بتواند به وسيله آن از نفوذ حكم الهي جلوگيري كند ، درست همان طوري كه در زد و بندهاي اجتماعات منحط بشري ديده مي شود .
تلقّي برخي از شفاعت پيامبر ائمه ( عليه السلام ) اين نوع نادرست از شفاعت است ؛ بدين گمان كه پيامبر اكرم ( ص ) و حضرت زهرا ( س ) مثلاً در دستگاه الهي آن چنان نفوذي دارند كه مي تواند مشيت الهي را تغيير داده قانون وي را نقض كنند . اعراب جاهليّت نيز درباره بت هايي كه شريك خدا قرار مي دادند ، همين تصوّر را داشتند . آنان مي گفتند كه : « خدا به تنهايي آفريننده جهان است ، ولي در اداره جهان بت ها با او شركت دارند » . براساس اين پندار بود كه در برابر بت ها به پرستش مي ايستادند ، تا آنان را نزد خدا شفاعت كنند .
اين تلقي از شفاعت ، شرك و از نظر دين به كلّي مردود و محكوم است ، و بعيد نيست آياتي كه شفاعت را نفي مي كند اين معنا از شفاعت را در نظر داشته باشد .
شفاعت به معناي صحيح اين است كه اصل شفاعت به اذن خدا صورت گيرد و پس از اذن خدا شفيع در مقام شفاعت قرار گيرد . پيداست كه شفاعت وي در آن صورت پذيرفته است . در واقع اين گونه از وساطت در آمرزش ، يكي از انحاي وساطت هايي است كه در عالم تكوين وجود دارد . معلوم است خداوند جهان نظام آفرينش را نظام اسباب قرار داده است . بر اين اساس اشكالي ندارد كه خداوند گروهي را كه مي خواهد مورد عفو و آمرزش قرار دهد ، آنان را از اين راه ببخشايد .
با اين تصوير از شفاعت ديگر اشكالي توليد نمي شود ؛ زيرا نقش شفيع - در اين معنا از شفاعت - تغيير دادن اراده خدا نيست ، بلكه نقش او تنها وساطتي است كه خدا به او اذن داده است .